Right where I sit
How to be an explorer of the world opdracht blz. 29
In de trein van Tilburg naar Breda om 12:55 uur.
Tijdens deze treinreis heb ik in een stiltecoupe gezeten en ben ik gaan kijken, ruiken en luisteren naar dingen die me normaalgesproken niet zouden opvallen. Hierbij heb ik niet echt nagedacht maar gewoon maar opgeschreven wat me wel opviel. Hieronder zie je een lijstje met dingen die mij opvielen naarmate ik langer en geïnteresseerder om me heen keek, rook en luisterde.
Twee oudere mensen zitten achter in de coupe, waarschijnlijk is het een stel.
Op elke stoel zit een labeltje met het logo van NS.
De oudere vrouw(van het stel) draagt een ontzettend kleurvolle sjaal met van allerlei verschillende patronen.
Een oudere man schuin tegenover mij draagt sokken met een vervaagd bloemen printje, vast al vaak gewassen deze sokken.
De jongen die tegenover mij zit beweegt al 7 minuten heel zenuwachtig met zijn been.
De vrouw naast de jongen tegenover mij heeft een telefoonhoesje die doorzichtig is met een witte dromenvanger erop.
We zijn in totaal met twaalf mensen in deze coupe
De oudere heer en dame zijn Duits, althans ze spreken Duits met elkaar.
Meer mensen lijken samen te reizen dan alleen.
Ik zit in de stilte coupe en toch wordt er gepraat.
Alle prullenbakjes die ik kan zien zitten dicht, behalve die in he zitgedeelte waar ik zit, die is open omdat hij overvol is
Er plakt een kauwgom onder de stoel van de oudere man schuin tegenover mij.
De jongen heeft oortjes in, hij luistert misschien naar muziek.
De vrouw schuin tegenover mij neemt een liga uit haar tas en eet deze op.
De jongen tegenover mij heeft in beide veters van zijn schoenen een dubbele knoop.
Het ruikt niet anders dan normaal in een trein.
Wat me wel opvalt is dat het ontzettend warm is in deze coupe.
De trein maakt een grappig geluid, het klinkt eigenlijk een beetje zielig. Je moet er maar eens op letten wanneer je in een lawaai makende coupe zit. Een soort van jankend geluid maakt de coupe. Als het een dier of mens was zou ik het zielig vinden.
Ik realiseer me dat heel veel leuke en aparte dingen mij niet opvallen omdat het ‘normaal’ is. De sokken en het telefoonhoesje bijvoorbeeld. Deze kunnen beide als inspiratie dienen maar vallen mij niet op omdat mijn aandacht er niet zo naar toe gaat. Het ‘zielige’ geluid van de trein is mij niet eerder opgevallen omdat ik druk ben met ander dingen. Ook vallen dingen mij niet meer op omdat ik er gewend aan ben, de geur in de trein bijvoorbeeld. Ik wil me door deze opdracht voornemen om vaker bewust een moment te kiezen waarop ik luister ruik en kijk naar ‘normale’ dingen. Zodat ook die weer opvallen. En ik hoop dat dit routinematig zal gaan.